Ups and Downs

Jihhhoeee! Update time!

Goed, waar zal ik eens beginnen??!!
Laat ik eerst even zeggen dat het nog steeds goed gaat met me!
Sydney is groot en chaos, maar bovenal een hele fijne stad om in te leven!
Sydney heeft alles! Je kunt hier shoppen tot je erbij neer valt (ik ben al tig keer de weg kwijt geraakt door al die winkels!), uitgaan totdat de zon opkomt, nieuwe mensen ontmoeten, genieten op het strand, de toerist uithangen of gewoon lekker de bus, boot of trein pakken en kijken waar je uitkomt! Ik hou van een grote stad en vooral van die eindeloze mogelijkheden! Je hoeft je hier in principe geen moment te vervelen!

Waar ik wel achter ben gekomen is dat ik nog steeds niet goed alleen kan zijn.. Het valt me zwaarder dan verwacht om steeds leuke mensen te ontmoeten van wie je na een paar dagen alweer afscheid moet nemen.. Ik weet dat dat bij het reizen hoort, maar het blijft elke keer weer rot!
Eerst zat ik hier natuurlijk met Clau, dus dan heb je altijd een vertrouwd persoon om je heen en ben je helemaal niet bezig met afscheid nemen van anderen, omdat je altijd iemand hebt! Toen clau dus weg ging was dat wel even wennen! Gelukkig was Jenna, meisje uit Finland die we tijdens het reizen een paar keer zijn tegen gekomen, ook in Sydney! Dus de eerste paar dagen kon ik nog enigzins op haar terugvallen. Ben met Jenna naar de bios geweest en de avond voordat zij terug naar huis ging (na 600 dagen reizen!) zijn we gaan stappen! Dat was echt ontzettend gezellig en uiteindelijk stonden we met een paar locals, duitsers en spanjaarden te feesten! Erg gelachen en mezelf vervloekt de volgende ochtend.. Ik wil echt nooit meer drinken! Wat voelde ik me naar zeg! Pffff. Haha! en ik voelde me nog veel rotter, omdat ik die middag weer afscheid moest nemen van iemand met wie ik het juist heel leuk had. Jenna vertrok die middag terug naar Finland. Wat een lieve meid is dat en wat heb ik veel respect voor het feit dat ze 2 jaar in haar eentje heeft gereisd en hoe ze met alles wat op haar pad kwam heeft gedeald.

Gisteren plaatste ze dit berichtje op FB:

600 days living out of my backpack, the adventure is now over. There has been moments filled with love, pain, happiness, laughter and tears. I will take everything home with me, forever in my heart. Also i would like to say a big THANK YOU to the fantastic people i've met since i left home. During rough times i always had someone to turn to, sometimes this someone was in the bunk bed next to me an
d sometimes just a phone call away... A special few i will have in my life forever, of that i am certain. Everyone keeps asking me how i feel about going home, a friend of mine gave the best description: it's a weird mixture of devastation and excitment. I thought i wouldn't cry but now i can't seem to stop the tears. I am anxious to see my family, i really miss them. I feel sad now that i'm leaving my adventure behind me but it's time to go home. See you on the other side.

Toen kon je me bijna opvegen.., maar dit is precies zoals het reizen is en moet zijn! En ik ben pas net begonnen en er staat mij nog zoveel te wachten hier! En daar kijk ik nog steeds enorm naar uit!

Een ander ding wat toch lastiger is dan verwacht is het zoeken naar een baantje... Ik had dat toch wat makkelijker ingeschat allemaal. Ik ben nu een kleine week bezig met werk zoeken en heb inmiddels al heel wat CV's verstuurd en afgegeven in restaurantjes, cafe's, winkels, farms, hostels etc etc. Het gaat hier toch wat trager dan in NL allemaal. Hier loop je ergens naar binnen, geeft je CV af, daar bedanken ze je nog net voor en dan kun je weer gaan en dan is het dus wachten wachten wachten, in de hoop dat je ooit iets zult horen..

Via een NL meisje, die ik via een collegatje bij Q-music heb leren kennen, kan ik misschien een baantje krijgen voor in het weekend vanaf december.
Ik had al wat mail contact gehad met haar vanuit NL en ik heb haar nu ontmoet! Florine woont in Bondi, en werkt daar ook. Echt een lieverd!
Zij heeft me ook wat tips gegeven en ik kon zelfs in haar oude kamer!
Een heel leuk huis, bijna meteen aan Bondi Beach, met gezellige huisgenoten en een NL kamergenootje! 190 dollar per week incl. Goedkoper dan een hostel, dus na even goed nadenken had ik besloten om dat te doen! Ik moet ergens een stap maken en misschien zou dat me nog meer motiveren om zo snel mogelijk een baantje te bemachtigen! Dus ik was net opweg om geld te pinnen, want ik moest er dan gelijk die dag in! En toen belde ik Flo en die vertelde me dat er helaas nog een ander meisje na mij naar de kamer was gaan kijken, die ook leuk was en die al werk had en zeker een paar maanden kon blijven wonen daar.. dus haar huisgenoten gingen dan toch liever voor zekerheid en omdat ik op dit moment nog geen werk heb, hebben ze dus toch voor dat andere meisje gekozen.. Logisch, maar wel kut als je zelf net de keuze hebt gemaakt om die stap te nemen en het vervolgens toch niet door gaat..Maar goed, dat kon er ook nog wel bij ;-)

Dus de volgende dag weer fris achter de PC om verder te zoeken! En dat doe ik nu nog steeds! En dat moet goedkomen! Want ik ben hier nog lang niet klaar!! Een andere optie is dat ik terug ga naar Melbourne, waar ik misschien via Maarten nog bij een paar tentjes op gesprek kan en zou kunnen solliciteren! Ik wil liever in sydney blijven, want ik begin hier nu net mn draai te vinden, maar Melbourne vond ik ook leuk en dat is beter dan terug naar huis gaan! Ik moet volgende week beslissen wat ik doe.. Ik heb niet zoveel geld meer, dus ik moet binnen 2 weken een baantje hebben om rond te kunnen komen en anders stopt het avondtuur, wat nog lang moet duren, veel eerder dan waar ik van gedroomd heb..
En die gedachten doet best een beetje pijn. Maar dat is tegelijkertijd weer een stimulans om door te zoeken!!

Het gaat hier dus met ups en downs! Hele leuke momenten wisselen zich af met momenten van frustratie en eenzaamheid. Maar feit blijft dat ik nog lang niet naar huis wil en dat maakt het tegelijkertijd nog rotter!

Oh, en ik heb een gratis optreden van Coldplay gemist.. :-( Die staan dit weekend in Sydney en die hadden gisterenochtend een soort soundcheck bij het opera house.. Ik had de dag daarvoor wel gezien dat ze een podium aan het opbouwen waren, maar wist ik veel waarvoor.. Er gebeuren hier dagelijks dingen waarvan ik denk.. hmm oke.. je kijkt er niet meer van op zeg maar.. Helaas pindakaas las ik het op twitter toen ze al klaar waren, to bad! Toen kwam mn kamergenootje gisteren nog even met een foto van haar met Daniel Craig :-O Skyfall is hier in premiere gegaan en daar was hij dus ook! Zij liep er toevallig langs en zag een rode loper en dacht, goh laat ik eens kijken... Haha! Echt vet! Toen ze een foto van hem wilde maken pakte hij haar camera en maakte een foto van zichzelf met haar! cute!!!! Nog meer reden om hier te blijven, kan hier allemaal zomaar :p

Vandaag weer op banenjacht en dit weekend ook een date met Marie uit mn hockeyteam! Die haar grote Australische liefde achterna is gereisd!
En even stemmen op de top2000 natuurlijk! Wat zou het een ervaring zijn om ook die in Sydney te volgen! Dan schrijf ik een brief! En ben ik een keer diegene die vanuit het verre buitenland naar de NLse Top2000 luistert ;-)

Hou van jullie en dank voor alle lieve berichtjes de afgelopen dagen!

Keep you posted!

XXXXXXXXXX